Havadan sudan

Bruksel’e geleli neredeyse bir ay oluyor. Ilk gunku acemiligimizi uzerimizden cabuk attik, es dost sagolsun. Artik Colruyt’a alisveris cantasiz gidilmeyecegini, kapali otoparklarin gece 12’den sonra kapatildigini ve otopark sahibine yalvarsanda kapiyi acmayacagini, bürokrasi gerektiren islerin ne kadar agirdan alindigini, Belgacom’un gelicez deyip de gelmedigini biliyoruz. Galiba insan burada yasadigi surece sasirmamayi ogreniyor. Yine de sansimizin yaver gittigini kabul etmeliyim. Ucuncu haftamizda ‘residence card’larimiz geldi ki bu sure Belcika icin bir mucize. Ustelik Temmuz ayi itibariyle kanun degistigi icin normalde seyahat kisitlamasi olan turuncu karti beklerken ben de Gurol’unkiyle ayni beyaz karta sahip oldum. Bu demektir ki Turkiye’ye her gelmek istedigimde belediye kapilari asindirip kimseye geri donus vizesi icin yalvarmak zorunda kalmayacagim. Simdi geriye eve yerlesme kaldi. Esyalarimiz Paris’te baska bir teslimatla ayni kamyonda oldugu icin biraz gecikti, insallah yarin oburgun bekliyoruz. Her gun bombos evimizi ziyaret edip, mobilyalar geldiginde nasil olacagini hayal ediyoruz. Burada evler nispeten kucuk diye esyalarimizin bir kismini saga sola dagitmistik. Simdi acilen bir cek yat alip misafir odasi duzenlememiz lazim. Bayram seyran derken gelen giden cok olacaga benziyor...
Yarin Fransizca kursuna basliyorum. Artik ‘merci’ ve ‘au revoir’dan oteye gecmenin zamani. Cumartesi gunu her yil duzenlenen Job Day Europe organizasyonu vardi. Avrupa Komisyonu binasi bir fuar alanina donusturulmus, icerisi tiklim tiklimdi. Belcika’da issizligin boyutlari gayet net goruluyordu. Ayak ustu is gorusmelerinden birkac tanesine katildim. Fransizcam olmadigi icin pek olumlu bir sonuc cikmadi. Neyse, Gizem’in dedigi gibi Avrupa Komisyonu binasina gitmedik demeyiz en azindan.
Yeni arkadas grubumdan da bahsedeyim. Bruksel’de benim gibi es durumundan bulunan Turk arkadaslar edindim kendime. Onlar bir iki senedir burdalar ve benden cok daha tecrubeliler. Ben en yeni Brukselli olarak katildim aralarina. Sabah caylari, muhabbetler.. Cok sekerler cookkk.... Bana blog yazma konusunda ilham kaynagi oldular :)